W 1945 roku 2 Korpus Polski brał udział w walkach we Włoszech, w tym w bitwie o Bolonię. Wkroczenie wojsk polskich do Bolonii było bardzo entuzjastycznie przyjęte przez jej mieszkańców.
W marcu korpus, działający w ramach brytyjskiej 8 Armii, otrzymał zadanie sforsowania Senio na północ od Faenzy i nacierania na głównym kierunku uderzenia armii. We współdziałaniu z dywizją nowozelandzką Polacy mieli rozwinąć natarcie, przeciąć drogi odwrotu na kierunku Ferrara–Bolonia, po czym odciąć Bolonię od niemieckich sił głównych manewrem oskrzydlającym z północy. Dowódca korpusu[b] postanowił forsować Senio siłami 3 Dywizji Strzelców Karpackich, rozwinąć wyłom uderzeniem 5 Kresowej Dywizji Piechoty i dalej, przy wsparciu 2 Brygady Pancernej, opanować rejon na północ od Bolonii.
9 kwietnia 1945, po kilkugodzinnym ogniowym przygotowaniu natarcia, 3 Dywizja Strzelców Karpackich rozpoczęła forsowanie Senio. Jedna z fal własnych bombowców omyłkowo położyła dywan na oddziały dywizji. Zginęło 34, a rannych zostało 188 żołnierzy. Mimo to dywizja kontynuowała forsowanie, przełamała niemiecką obronę nad Senio, a następnie nad rzeką Santerno. Rozwijając natarcie, Polacy forsowali liczne w tym rejonie przeszkody wodne i zdobywali miejscowości zawczasu przygotowane do obrony.
Sukcesy oddziałów polskich i brytyjskich walczących w ramach 8 Armii od wschodu i amerykańskiej 5 Armii od południa zmusiły Niemców do odwrotu. 2 Korpus przeszedł do działań pościgowych.
Na kierunku pomocniczym działało zgrupowanie „Rud” pod dowództwem płk. Klemensa Rudnickiego. W jego składzie walczyła 3 Brygada Strzelców Karpackich i 4 Wołyńska Brygada Piechoty. Prowadząc pościg po szosie Nr 9, zgrupowanie odcięło niemieckie pozycje rozmieszczone w górach i 17 kwietnia zdobyło Castel San Pietro. 20 kwietnia oddziały korpusu sforsowały rzeki Gaiana i Idice. 21 kwietnia o 6:05 9 Batalion Strzelców Karpackich wkroczył jako pierwszy do Bolonii i zawiesił nad miastem polską flagę.
Zobacz galerię pokazującą wkroczenie wojsk polskich do Bolonii.
Źródło: NAC
Czołgi M4 Sherman z Samodzielnej 2 Brygady Pancernej z żołnierzami piechoty. Żołnierze 5 Kresowej Dywizji Piechoty witani przez ludność. Żołnierze 5 Kresowej Dywizji Piechoty witani przez ludność. Czołg M4 Sherman z 1 Pułku Ułanów Krechowieckich na ulicach miasta. Czołgi M4 Sherman z Samodzielnej 2 Brygady Pancernej witane przez ludność. Żołnierze Pułku Ułanów Karpackich w samochodzie pancernym T17. Generałowie Zygmunt Szyszko-Bohusz (1. z lewej) i Klemens Rudnicki (za kierownicą) w samochodzie Willys MB w otoczeniu żołnierzy alianckich i ludności. Klemens Rudnicki (za kierownicą) podaje rękę gen. Markowi Clarkowi. Zawieszenie polskiej flagi na Torre di Asinelli. Ulice miasta. Widok na Bolonię z najwyższej wieży miasta Torre di Asinelli. Plakat wzywający Włochów do walki o „wolność naszą i waszą”. Samochod pancerny 1 Pułku Ułanów Krechowieckich T17. Ludność wita polskich żołnierzy. Ppor. Zygmunt Plater z 4 Pułku Pancernego „Skorpion” rozmawia z mieszkańcami. Włoska dziewczyna siedzi na czołgu M4 Sherman z żołnierzami 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Włoska dziewczyna siedzi na czołgu M4 Sherman z żołnierzami 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Włoskie dzieci otrzymują słodycze. Czołgi M4 Sherman z 1 Pułku Ułanów Krechowieckich opuszczają miasto.
Zobacz również:
Polscy uchodźcy w Iranie
Atak na Pearl Harbor
Bitwa o Anglię
Londyn podczas II wojny światowej