Pierwotnie siedmioczłonowy pociąg cesarski przeznaczony był dla następcy tronu Mikołaja Aleksandrowicza (przyszłego Mikołaja II). Został zbudowany w latach 1894-1896 w Głównych Warsztatach Samochodowych Linii Kolejowej. Choć pociąg miał pomieścić rodzinę cesarza Mikołaja II, to już w latach 1896-97 został uzupełniony o trzy kolejne wagony wyprodukowane w Warszawskich Warsztatach Kolejowych. W prywatnym pociągu Cara Mikołaja – galeria zdjęć.
Następnie kilkakrotnie zmieniano skład pociągu, zastępowano stare wagony nowymi oraz zmieniał się wystrój wnętrz. W 1902 r. skład posiadał dziesięć wagonów: sypialny, salonowy, wagony – dziecięce, wielkich książąt i świty cesarskiej, a także wagonów dla żołnierzy kolejowych, kuchni, służby, bagażu i warsztatów. Później dobudowano jedenasty wagon używany jako kościół.
To właśnie w tym pociągu 2 marca 1917 r. Mikołaj II poinformował wysłanników Dumy Państwowej Aleksandra Guczkowa i Wasilija Szulgina o podjętej dzień wcześniej decyzji o abdykacji. Wagony pociągu, w którym podpisano abdykację, stały się niemymi świadkami tragedii Rosji.
W prywatnym pociągu Cara Mikołaja – galeria archiwalnych fotografii pokazująca ten luksusowy środek transportu ostatniej rosyjskiej koronowanej głowy.
Źródło: rarehistoricalphotos.com
Singapur pod koniec XIX wieku
1892. Kopalnia soli w Wieliczce
