Królowa Elżbieta jako mechanik (1945)

Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. wielu bliskich brytyjskiej rodziny królewskiej chciało, aby Królowa Matka i jej córki, księżniczka Elżbieta i Małgorzata, które miały wówczas odpowiednio 13 i 9 lat, zostały ewakuowane do Kanady. Królowa Matka odmówiła. Wyjechała z Pałacu Buckingham i kilkukrotnie zmieniał miejsce zamieszkania zanim osiedliła się w zamku Windsor.

W lutym 1945 r. wojna wciąż szalała. Elżbieta skończyła 18 lat. Zgodnie z tradycją poprosiła o osobisty wkład w wysiłki wojenne. Księżna Elżbieta, pierwsza w kolejce do tronu, otrzymała przydział jako honorowy drugi podrzędny w pomocniczej służbie terytorialnej – odpowiednik podporucznika – i rozpoczęła szkolenie w marcu 1945 r. Na mocy dekretu królewskiego nie została objęta żadnymi przywilejami oraz nie nadano jej specjalnej rangi. W tym czasie Associated Press poinformowała, że była pierwszą kobietą w rodzinie królewskiej, która była „pełnoetatowym aktywnym członkiem służby kobiet”.

Służba w ATS, choć nie była rolą bojową, nie była pozbawiona ryzyka. Służąca tam osoba po raz pierwszy zginęła w 1942 r. – kobieta służąca na stacji przeciwlotniczej została zabita przez bombę. Nie było to również coś, czego osoby uprzywilejowane starały się unikać: Córka Winstona Churchilla, Mary, również służyła w tej formacji. Księżniczka zdała wojskowy egzamin na prawo jazdy, nauczyła się czytać mapy, pracowała przy naprawie silników jako mechanik i kierowca. Spała jednak w zamku Windsor, a nie w obozie z innymi członkami ATS.

Zobacz galerię: Królowa Elżbieta jako mechanik.