I wojna światowa - broń i technologia

I wojna światowa – broń i technologia

I wojna światowa była jednym z najważniejszych wydarzeń XX wieku. W latach 1914–1918 konflikt szalał na całym świecie i obejmował większość Europy, Stanów Zjednoczonych i większą część Bliskiego Wschodu. Pod względem historii technologii I wojna światowa jest znacząca, ponieważ oznaczała debiut wielu nowych rodzajów broni i była pierwszą poważną wojną, która „skorzystała” z postępu technologicznego w dziedzinie radia, energii elektrycznej i innych technologii.

Od samego początku osoby zaangażowane w wojnę zdawały sobie sprawę, że technologia miałaby krytyczny wpływ na wynik. W 1915 r. Nowa broń, taka jak czołgi, zeppelin, trujący gaz, samolot, łódź podwodna i karabin maszynowy, zwiększyła liczbę ofiar, również w ludności cywilnej. Niemcy ostrzelali Paryż działami dalekiego zasięgu (100 kilometrów), a Londyn został po raz pierwszy zbombardowany z powietrza przez zeppeliny.

Elektryczność

I wojna światowa była także pierwszą poważną wojną, która mogła czerpać z technologii elektrycznych, które były rozwijane na przełomie wieków. Na przykład radio stało się niezbędne do komunikacji. Najważniejszym postępem w radiu była transmisja głosu zamiast kodu, co było możliwe dzięki lampie elektronowej jako oscylatorowi i wzmacniaczowi. Ogromny wpływ na wojnę miała także energia elektryczna. Na przykład pancerniki mogły mieć elektryczne lampy sygnalizacyjne, elektryczny wskaźnik steru, czy elektryczne alarmy przeciwpożarowe. Reflektory – zarówno żarowe, jak i łukowe – stały się niezbędne do nocnej nawigacji, do dziennej sygnalizacji dalekiego zasięgu i do oświetlania wrogich statków podczas nocnych starć.

Gazy bojowe

Wojna chemiczna pojawiła się po raz pierwszy, gdy Niemcy użyli trującego gazu podczas niespodziewanego ataku we Flandrii w Belgii w 1915 roku. Początkowo gaz został uwolniony z dużych butli i przeniesiony przez wiatr na pobliskie linie wroga. Później fosgen i inne gazy załadowano do pocisków artyleryjskich i wystrzelono w okopy wroga. Wszystkie strony często używały gazu do 1918 r. Jego użycie było przerażającym zjawiskiem, które spowodowało wiele ofiar.

Artyleria

Obie strony używały różnych dużych dział na froncie zachodnim, od ogromnych dział marynarki wojennej montowanych na wagonach kolejowych po moździerze okopowe bliskiego zasięgu. Rezultatem była wojna, w której żołnierze blisko frontu rzadko byli bezpieczni przed bombardowaniem artyleryjskim. Niemcy użyli artylerii dalekiego zasięgu do ostrzału Paryża z odległości prawie 100 kilometrów. Uderzenia pocisków artyleryjskich stworzyły rozległe, kraterowe, księżycowe krajobrazy, na których kiedyś stały piękne pola i lasy.

Karabin maszynowy

Być może najbardziej znaczącym postępem technologicznym podczas I wojny światowej było ulepszenie karabinu maszynowego, broni pierwotnie opracowanej przez Amerykanina Hirama Maxima. Niemcy rozpoznali jego potencjał militarny i mieli dużą liczbę gotowych do użycia w 1914 r. Opracowali także chłodzone powietrzem karabiny maszynowe do samolotów i ulepszyli te używane na ziemi, dzięki czemu były lżejsze i łatwiejsze do przenoszenia. Pełny potencjał broni zademonstrowano na polu bitwy pod Sommą w lipcu 1916 r., Kiedy niemieckie karabiny maszynowe zabiły lub zraniły prawie 60 000 brytyjskich żołnierzy w ciągu jednego dnia.

Okręty podwodne

Okręty podwodne stały się również potężną bronią. Mimo że istniały już od lat, to podczas I wojny światowej zaczęły wykorzystywać swój potencjał. Nieograniczona wojna okrętów podwodnych, w której niemieckie okręty torpedowały statki bez ostrzeżenia – nawet statki cywilne należące do krajów nie walczących, takich jak Stany Zjednoczone – doprowadziły do zatonięcia Lusitanii w dniu 7 maja 1915 r., zabijając 1195 osób. Znalezienie sposobów na wyposażenie statków w wykrywanie okrętów podwodnych stało się głównym celem sojuszników. Naukowcy ustalili, że sojusznicze statki można wyposażyć w czułe mikrofony wykrywające hałas silnika z okrętów podwodnych wroga. Te mikrofony odegrały ważną rolę w zwalczaniu zagrożenia okrętów podwodnych. Sojusznicy opracowali również sonar, który jednak nie został wykorzystany.

I wojna światowa, a postęp technologiczny

Strzelanie ustało 11 listopada 1918 r., ale nowoczesna technologia wojenna zmieniła bieg cywilizacji. Miliony ludzi zostały zabite, zagazowane, okaleczone lub zagłodzone. Głód i choroby szalały w środkowej Europie. Ze względu na szybki postęp technologiczny w każdej dziedzinie charakter wojny zmienił się na zawsze, dotykając żołnierzy, lotników, żeglarzy i cywilów.